Stadiëring van multipel myeloom

Om de beste behandeling voor multipel myeloom te bepalen, moeten we het stadium van de ziekte vaststellen, met name de groeisnelheid en de aanwezigheid van niercomplicaties of andere ernstige symptomen. Normaal gesproken wordt deze schatting bij de meeste oncologische aandoeningen gebaseerd op de grootte en de verspreiding van tumoren in het lichaam. Om het stadium van de kanker (in dit geval multipel myeloom) nauwkeurig te bepalen, worden verschillende kwantitatieve parameters onderzocht: het aantal bloedcellen, de hoeveelheid eiwit in het bloed en de urine, het calciumgehalte in het bloed en andere diagnostische testresultaten.

Evaluatiemethoden

Er zijn twee methoden om de stadia van het kwaad te herkennen en te ordenen: het Durie-Salmon-systeem en het herziene International Staging System . Beide zijn onderverdeeld in drie fasen, genummerd van I tot en met III, en verschillen in de factoren die worden geëvalueerd. Bij het Durie-Salmon-systeem, dat minder wordt gebruikt, wordt rekening gehouden met de niveaus van monoklonaal immunoglobuline, calcium en hemoglobine in het bloed, evenals het aantal botletsels. Het International Staging System observeert in essentie: de niveaus van albumine en bèta-2-microglobuline in het bloed.

Stadia van multipel myeloom

Fase 0

Asymptomatisch myeloom (ook wel sluimerend myeloom genoemd) is een langzaam groeiend type multipel myeloom dat wordt gekenmerkt door een toename van plasmacellen in het beenmerg en de aanwezigheid van monoklonale eiwitten.

Fase 1

Uit tests blijkt dat het aantal myeloomcellen laag is, de bèta-2-microglobulinewaarden iets boven normaal liggen (lager dan 3,5 mg/l) en de albuminewaarden verlaagd zijn (3,5 (g/dl) of hoger).

Fase 2

Dit is een tussenfase, waarbij de geteste niveaus tussen de normen voor fase I en fase III liggen.

Fase 3

In dit stadium wordt het aantal myeloomcellen als hoog beschouwd, gekenmerkt door hoge niveaus van bèta-2-microglobuline (5,5 (mg/L) of meer) en lage niveaus van albumine.

Andere factoren

Nierfunctie

Een goede nierfunctie blijkt uit een voldoende creatininegehalte in het bloed. Normaal gesproken wordt deze chemische stof door de nieren verwijderd, maar bij beschadiging door monoklonaal immunoglobuline stijgen deze gehaltes vaak, wat de deur opent voor negatieve vooruitzichten.

Leeftijd

Het is onvermijdelijk dat de leeftijd een grote rol speelt; oudere mensen met myeloom leven dan ook niet zo lang.

Algemene gezondheid

Een slechte algemene gezondheid, bijvoorbeeld bij mensen met diabetes of hartziekten, beïnvloedt het verloop van de ziekte en leidt tot een slechtere prognose.