Wat is de werkelijke impact van het coronavirus op de wereldeconomie?

De " Coronavirusziekte 2019": een epidemie die een wereldwijde pandemie kan worden.

COVID-19 ontstond in een dichtbevolkt gebied in Centraal-China en heeft zich sindsdien verspreid naar 29 andere landen en regio's (per 20 februari 2020), meegesleept door het Chinese Nieuwjaar en internationale reizen. In tegenstelling tot de ebola-crisis van 2013-2016 in West-Afrika – dodelijker maar minder besmettelijk, aantoonbaar meer geïsoleerd en uiteindelijk deels ingedamd doordat rijkere landen geld in Afrika investeerden – treft COVID-19 een breder publiek, met meer onderling afhankelijke economieën . Het is ook aan de oppervlakte gekomen in een tijd waarin het vertrouwen binnen en tussen landen afneemt, en waarin nationale leiders onder druk staan door toenemende maatschappelijke onrust en economische confrontaties tussen grootmachten. Het is ook aan de oppervlakte gekomen in een tijd van afnemend vertrouwen binnen en tussen landen – waarbij het nationale leiderschap onder druk staat door toenemende maatschappelijke onrust en economische confrontaties tussen grootmachten. Effectief beheer van grensoverschrijdende crises zoals pandemieën vereist paraatheid, reactie en herstel op lokaal, nationaal en internationaal niveau. Evaluaties van de paraatheid voor epidemieën laten zien dat veel landen, met name in regio's waar nieuwe ziekteverwekkers kunnen opduiken, niet goed zijn toegerust om uitbraken te detecteren, te melden en erop te reageren.

Een China-perspectief

Nu miljoenen werknemers in quarantaine zitten en er een tekort is aan onderdelen, heeft China moeite om de economische activiteit weer op de rails te krijgen.

• Reisbeperkingen en quarantaines die honderden miljoenen mensen treffen , zorgen ervoor dat Chinese fabrieken te weinig arbeidskrachten en onderdelen hebben. Hierdoor raken just-in-time-toeleveringsketens verstoord en worden verkoopwaarschuwingen afgegeven in de technologie-, automobiel-, consumptiegoederen-, farmaceutische en andere sectoren.
• De grondstoffenprijzen zijn gedaald als gevolg van een daling van het grondstoffenverbruik in China. Producenten overwegen daarom om de productie te verlagen.
• De mobiliteit en de verstoringen op de werkvloer hebben geleid tot een daling van de Chinese consumptie, waardoor multinationals in verschillende sectoren (luchtvaart, onderwijs in het buitenland, infrastructuur, toerisme, consumptie- en luxegoederen, horeca, entertainment, horeca en elektronica) in de knel komen.

Over het geheel genomen kan de Chinese bbp-groei dit jaar met 0,5% vertragen, wat de wereldwijde bbp-groei met minstens 0,1% doet afnemen . Dit zal een domino-effect hebben op ontwikkelde en opkomende markten die sterk afhankelijk zijn van China op het gebied van handel, toerisme of investeringen. Sommige van deze landen vertonen reeds bestaande economische kwetsbaarheden, terwijl andere (erkennend dat er sprake is van overlap) zwakke zorgstelsels hebben en daardoor minder veerkracht hebben tegen pandemieën. Veel Aziatische en Afrikaanse landen beschikken niet over voldoende bewakings-, diagnose- en ziekenhuiscapaciteit om patiënten tijdens een uitbraak te identificeren, isoleren en behandelen. Zwakke systemen vormen overal een risico voor de gezondheidszorg en vergroten de kans op besmetting en de daaruit voortvloeiende sociale en economische gevolgen.

Coronavirus vergeleken met SARS